ดังที่ว่าไว้ในตอนที่แล้ว พเยาว์ พูลธรัตน์ แชมป์โลกคนแรกในสังกัดของ “บิ๊กอึ่ง” สมภพ ศรีสมวงศ์ ยังไม่ทันจะเรียกทุนคืน เพราะฟอร์มป้องกันครั้งแรก แม้จะชนะน็อก กูดี้ เอสปาดาส ในยก 10 ได้ก็เต็มกลืนใจหายใจคว่ำ การทำมวยยุคนั้นต้องยอมรับความจริงว่า ทางผู้จัดนั้นยังไม่ประสีกับเรื่องของลิขสิทธิ์ถ่ายทอดสด วิธีทำรายได้ จึงเป็นไปแบบ หักต้นทุนแล้วยังน่าใจหาย กำไรก็หด แต่แชมป์โลกยังอยู่กับถือว่า เสมอตัว กันไป
ทว่าที่แน่ๆ ช่วงยุคปลายปี พ.ศ.2526 เป็นต้นไป ค่าย ส.จิตรลดา ซอยแสนสุข ย่านคลองเตยยุคนั้น ก็เริ่มโด่งดังเป็นความหวังในเชิงสร้างสรรนักมวยไทยสู่แชมป์โลกขึ้นมาอีกหลายคน นอกจาก บิ๊กอึ่งจะจับมือกับ มร.เอ็ดเวิร์ด ตังคะราชา ในเชิงเจรจาสายสภามวยโลกกับ โฮเซ่ สุไลมาน ประธานใหญ่แล้ว
ในส่วนทีมงานจะมี อ.สุดใจ สัพพะเลข และ ชาร์ล แอตคิสัน ฝรั่งอังกฤษ รวมทั้ง พงษพันธ์ ศ.พญาไท ร่วมกันเป็นสต๊าฟเทรนเนอร์
เมื่อเอ่ยถึง “ครูสุดใจ” ยิ่งทำให้ถึงนึก ปรมาจารย์ครูมวยรุ่นเก่า ผู้ควรค่าแก่การยกย่อง และนับถือ ขึ้นมาทันใด
ครู หรือ อาจารย์ สุดใจ ท่านเป็นชาวมุสลิม อยู่บ้านครัว ย่านกลางกรุง ต้นตระกูลเป็นลูกหลาน “แขกจาม”กองทหารอาสามาตั้งแต่สมัยสงครามกู้ชาติรบพม่า รัชกาลที่ 1 ถ้าเปิดดู “กลูเกิ้ล” ก็จะหามีข้อมูลอยู่ได้แค่นั้น (ลอกมาก็ลอกกันไป ถ้าไม่มีใครบันทึกอะไรมากกว่านี้ก็จบ)
แต่ข้อมูลจากปากที่ได้จากตัวนาย “สอดสร้อย” เมื่อราวๆ 25 ปีก่อน สาวเบื้องหลังจากสังเวียน ตอนเป็นนักข่าวใหม่ๆ ได้ไปสัมภาษณ์ท่านเมื่อครั้งยังมีชีวิต ยุคนั้นกลับมาเป็น เทรนเนอร์ให้ “มาดพยัคฆ์” สามารถ พยัคฆ์อรุณ กลับมาชิงแชมป์โลกสมัยที่ 2 ซึ่งจะซ้อมอยู่ใต้ถุนสนามศุภชลาศัย เป็นประจำ (ปัจจุบัน จัดทำเป็นห้องสำนักงานติดต่อเรื่องมวยไปหมดแล้ว)
ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดี ไม่มีคำหยาบ ด่าทอลูกศิษย์ (ยกเว้นสัพยอกกันเล่นๆ) และยินดีเปิดใจ เล่าถึงความเป็นมา สารภาพกันแบบซื่อๆตรงๆ ท่านเล่าว่า ตัวเองได้วิชาสั่งสมมาก็จากการเป็น “ครูพักลักจำ” เหมือนกันนี่แหละ !!
จำความว่า ท่านเริ่มเรียนรู้วิชามวยสากล จากการเป็นศิษย์ของ “มล.สุทัศน์ สุประดิษฐ์” เจ้าของค่าย “แหลมฟ้าผ่า” ผู้เคยปลุกปั้น ชาติชาย เชี่ยวน้อย แชมป์โลกชาวไทยคนที่ 2 และในเวลาต่อมา ท่านก็ได้ขึ้นชั้นเป็นเทรนเนอร์ให้กับ ชาติชาย ในช่วงบั้นปลาย ครองแชมป์โลกสมัยที่ 3 อีกด้วย
ด้วยความประพฤติส่วนตัว ที่เอาใจใส่ แก่ลูกศิษย์ไม่เคยคิดต่าง ท่านรักทุกคนราวพ่อรักลูก มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อ ชาติชาย ซ้อมมวยเสร็จไปอาบน้ำอ่าบท่า ครูสุดใจเห็นกางเกงซ้อมมวยของอดีตแชมป์โลกวางพาดอยู่กับราวตากผ้า ท่านจึงหยิบมาหวังจะเอาไปซัก ชาติชายอาบน้ำเสร็จออกมาเห็น ถึงกับ ตวาดด้วยอาการตกใจ “ครู อย่า !! ทำอะไรหน่ะ ??”
ว่าแล้วก็กระชากแย่งผ้าไปจากมือ “ผมเอาไปซักเอง ครูอย่าทำอย่างนี้อีกนะครับ”
ชาติชาย ต่อว่า ผู้มีพระคุณ เพราะตัวเองเป็นศิษย์เคารพครู เรื่องความกตัญญูไม่เป็นรองใคร
เพียงแค่นี้ ก็แสดงให้เห็นถึงความเอาใจใส่ ว่าครูสุดใจนั้น รักลูกศิษย์เพียงไหน ไม่เพียงเท่านั้น ถึงบั้นปลายชาติชายก่อนแขวนนวม
“ตอนพันมือซ้อมมวยวันหนึ่ง นริส (ชื่อจริงชาติชาย) หันมาพูดกับผมว่า .. ผมน่าจะได้เจอครู ให้เร็วกว่านี้”
นี่คือคำพูดที่ ครูสุดใจ ปลาบปลื้มใจ เมื่อเอ่ยถึงลูกศิษย์ หนึ่งในบรรดาอดีตแชมเปี้ยนโลกไม่ต่ำกว่า 8-9 คนที่ท่านเคยเทรนมา
ในช่วงต้นยุคทองของวงการมวยโลกเมืองไทย ยุค 3 สถาบันหลัก (WBC-WBA-IBF) ผมเคยถามท่าน ถึงลูกศิษย์ที่เคยล่อเป้า เทรนมาด้วยมือ แต่ละคนแตกต่างกันอย่างไร ??
ท่านเปรียบอย่างน่าฟังว่า
หากถามถึงแชมป์โลกที่ใจหินที่สุด คือ ชาติชาย เชี่ยวน้อย
“เพราะนริส ลดน้ำหนักแต่ละครั้งสมัยเป็นแชมป์โลก สามเดือนไม่เคยกินข้าวแม้แต่เม็ดเดียว คุณเชื่อไหม ?? (ชาติชาย เป็นแชมป์โลก พิกัด ฟลายเวต 112 ปอนด์) ตลอดการชกกว่า 16 ปีชั่วชีวิตเขาต้องทำน้ำหนักให้อยู่ในพิกัดนี้ตลอด คิดดูว่า มันช่างโหดร้ายแสนสาหัสกับเขาขนาดไหน ??”
ครูสุดใจ เล่าต่อว่า “ช่วงทำน้ำหนักใกล้วันชก เขาจะกินแค่หยดเลือดจากเนื้อสเต็กที่ย่างสดๆ เพียงแค่ไม่กี่หยดเท่านั้น โดยไม่แตะต้องอาหารใดๆเลย ครูไม่เคยเห็นมีใคร นักมวยคนไหนอดทนทำได้อย่างเขา..นี่เรื่องจริง !!”
เมื่อถามว่า สด – สามารถ – เมืองชัย อดีตแชมป์โลกขวัญใจชาวไทย ครั้งหนึ่งเคยโด่งดังในยุคสมัยเดียวกัน ยามเลิกมวย เลิกซ้อม ตกเป็นข่าวกินล่องท่องเที่ยวย่ำราตรี สามคนนี้ ต่างกันอย่างไร ??
ครูสุดใจ ก้มหน้ายิ้มๆก่อนเงยขึ้นตอบสั้นๆ : “เอาง่ายๆนะ เจ้าพวกนี้ ถ้าไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน มีเท่าไหร่ก็หมด แต่จะมีก็คนอย่างเจ้ามาด ที่มีเงินเหลือเก็บติดกระเป๋ากลับบ้าน..”
ฟังแล้วผมแอบฮาในใจ เพราะวันนั้นมีแต่ผมกับ อาจารย์สุดใจ นั่งคุยกันตามลำพัง
ความห่วงใยเอาใจใส่ลูกศิษย์ของ ครูท่านนั้นยังมีอีกมาก แม้จะเป็นมวยตกชั้น สลายฝันอย่าง พงษ์พันธ์ ศ.พญาไท ที่ขึ้นชื่อลือชาเรื่องความมี “หัวใจ”ใหญ่โตมโหฬาร ยามซ้อมมวยนวดเนื้อนวดตัว ท่านก็ยังไม่ถือสา พลอยบ่นต่อหน้าลูกศิษย์ให้ฟังอย่างไม่เกรงใจว่า
“ขนาดยังไม่บาน มันจะใหญ่โตโอฬาร ไปขนาดไหนว่ะเนี่ย !!”
หรือแม้แต่ตอนที่ “เจ้าจก” เมืองชัย กิตติเกษม ต้องโคจรมาทำศึกสายเลือดให้คนไทยปวดใจ กับ สด จิตรลดา ทั้งสองครั้งสองครา ครูสุดใจ ก็ปฏิเสธเสียงแข็ง ไม่ว่า ผู้หลักผู้ใหญ่ทีมงานฝ่ายใดจะมายื่นข้อเสนอให้แกช่วยกลับมาเทรนฝ่ายใดก็ตาม
ท่านยังคงยืนกรานด้วย คำพูดที่ว่า
“ครู จะไม่สอนมวยให้ลูกศิษย์ ต้องกลับมาชกกันเอง”
เห็นถึงน้ำใจอันบริสุทธิ์ และ ธาตุแท้ของ ผู้ที่ได้รับการยกย่องให้เป็น บรมครู หรือ ปรมาจารย์มวย อย่างแท้จริงไหมครับ !?!? ซึ่งในปัจจุบัน นับวัน หาได้ยากยิ่ง
อาจารย์ สุดใจ สัพพะเลข ถึงแก่กรรมอย่างสงบ เมื่อวันศุกร์ที่ 21 ธันวาคม พ.ศ.2561 หมดอายุขัยด้วยวัย 87 ปี ทิ้งผลงานสร้างชื่อด้วยการ ฝึกปรือ แชมเปียนโลกชาวไทยมามากมาย ไม่ต่ำกว่า 8-9 คน รวมทั้งสอนสั่งลูกศิษย์ลูกหาอีกมากมายตลอดระยะเวลาหลายสิบปี
นี่เป็นเรื่องราว จากความทรงจำของ สอดสร้อย ที่ได้เคยติดตามผลงาน และสนทนากับท่านเป็นการส่วนตัวตามลำพัง เมื่อครั้งท่านยังมีชีวิตอยู่
จริงๆ ต้นฉบับตอนนี้ ว่าจะเข้าเรื่อง การทำมวยของ บิ๊กอึ่ง และ เอ็ดเวิร์ด ต่อไป รวมทั้งขยายความคืบหน้าของ “ฉลามหน้าหยก” สด จิตรลดา แต่คงต้องขอผลัดไปเป็น โอกาสหน้า ในตอนต่อไป สำหรับ วันนี้ สวัสดี ครับ
เรื่อง : สอดสร้อย สาวสังเวียน